Φόρουμ
Latest images
Εγγραφή
ΣύνδεσηΘωρηκτό ''Γ.Αβέρωφ''
+3
evankouros
ZAFIR
thundercastle
7 απαντήσεις
Σελίδα 1 από 1
Θωρηκτό ''Γ.Αβέρωφ''
από thundercastle Κυρ 6 Απρ 2014 - 21:53
Πριν από λίγες μέρες και για λίγα εικοσιτετράωρα βρέθηκα στον Πειραιά. Μου δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο: να επισκεφτώ την Δόξα του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, το ξακουστό θωρηκτό "Γ. Αβέρωφ".
Πλωτό Ναυτικό Μουσείο πλέον και μετά την μεταφορά του από τον Πόρο όπου τον είχα πρωτοδεί - μικρό παιδί τότε - στοίχειωνε την φαντασία μου. Είχε γιγαντωθεί και είχε γίνει ένας κολοσσός στο μυαλό μου, μέσα από τις λιγοστές πληροφορίες των σχολικών μου βιβλίων της ιστορίας αλλά κυρίως μέσα από τις διηγήσεις ιστοριών – μυθοπλασιών μπορεί – της γιαγιάς μου.
Ένα ανεμώδες Σάββατο λοιπόν χαιρέτησα με την ματιά μου την τεράστια σημαία και πάτησα το πόδι μου στο κατάστρωμα του.
Μια σημαία που δεν έχει ποτέ υποσταλεί, μια σημαία που κυμάτισε νικηφόρα στην Κωνσταντινούπολη (μοναδική περίπτωση μετά την άλωση), και ένα κατάστρωμα – Ελληνικό έδαφος που δεν γνώρισε ποτέ κατακτητή.
Μπροστά μου ξετυλίχτηκε ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας και της Ναυτικής μας παράδοσης.
Πριν ξεκινήσω την φωτογραφική μου ξενάγηση θα σας μεταφέρω από την [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] την ιστορία του πλοίου.
Παρά την ονομασία του ως θωρηκτού, στην πραγματικότητα είναι θωρακισμένο καταδρομικό, κλάσης ΠΙΖΑ (ήταν ακριβές αντίγραφο του ιταλικού θωρακισμένου καταδρομικού «Pisa» που είχε ναυπηγηθεί το 1907 με βάση σχέδιο του ναυπηγού Ιωσήφ Ορλάντο), το οποίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Oρλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 - 1911, και εντάχθηκε στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό.
Η τότε κυβέρνηση του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη δαπάνησε 23.650.000 δρχ. για την απόκτησή του. Τα 8.000.000 χρυσές δρχ. προέρχονταν από το 20% της συνολικής κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, που παραχώρησε με τη διαθήκη του στο Ταμείο Εθνικού Στόλου το 1899 (χρονολογία δημοσίευσης της διαθήκης), στην οποία όριζε ότι το ποσό αυτό διατίθεται για την ναυπήγηση πολεμικού πλοίου που θα φέρει το όνομά του και θα χρησιμοποιείται ως Εκπαιδευτικό πλοίο και "Σχολή Ναυτικών Δοκίμων". Το υπόλοιπο ποσό (15.650.000 χρυσές δραχμές) καλύφθηκε από το Ταμείο Εθνικού Στόλου.
Πρόκειται για το μοναδικό δείγμα του τύπου (θωρακισμένο καταδρομικό) που διατηρείται στο κόσμο ως σήμερα.
Ιστορικό αγοράς
Στις αρχές του 20ού αιώνα, η ελληνική κυβέρνηση του Γ. Θεοτόκη αποφάσισε να ενισχύσει ιδιαίτερα τον στόλο του (τότε) Βασιλικού Ναυτικού, καθώς τα υπάρχοντα πλοία είχαν καταστεί απαρχαιωμένα με την ραγδαία εξέλιξη της ναυτικής τεχνολογίας. Έγιναν αγορές αντιτορπιλικών και τορπιλοβόλων από το εξωτερικό, αλλά η πιο σημαντική κίνηση ήταν η παραγγελία και τελικά η αγορά του "Γ. ΑΒΕΡΩΦ". Η ιταλική κυβέρνηση είχε παραγγείλει το «Pisa» στα ναυπηγεία Ορλάντο, καθώς και ένα ακριβές αντίγραφό του, το «Β». Επίσης, ναυπήγησε το απολύτως όμοιο πλοίο «Αμάλφι» στο ναυπηγείο Odero, καθώς και τα πλοία «San Giorgio» και «San Marco» στα κρατικά ναυπηγεία του Καστελαμάρε (η διαφορά που είχαν τα «San Giorgio» και «San Marco» είναι ότι κινούνταν με ατμοστροβίλους). Έκρινε όμως ότι το «Β» δεν είναι αναγκαίο και αποφάσισε να το πουλήσει.
Τότε (φθινόπωρο του 1909) ο αντιναύαρχος Γκέιμπλ, αρχηγός της βρετανικής ναυτικής αποστολής στην Τουρκία, κατάρτισε ένα πρόγραμμα ναυπήγησης νέων θωρηκτών εκτοπίσματος περίπου 10.000 τόνων για το ναυτικό των Οθωμανών, και πήγε στη Βρετανία για να προετοιμάσει συμφωνία ανάμεσα στα αγγλικά ναυπηγεία και στην τουρκική κυβέρνηση. Η τουρκική ηγεσία όμως προτιμούσε πλοία τύπου ντρέντνοτ κι όχι θωρηκτά 10.000 τόνων. Επικαλέστηκε μάλιστα ένα ερώτημα της ρωσικής κυβέρνησης για ποιο λόγο ετοιμάζεται τέτοιας έκτασης εξοπλιστικό πρόγραμμα, για να απορρίψει τις εισηγήσεις του Γκέιμπλ.
Ενώ ο οίκος Ορλάντο διαπραγματευόταν στην Αθήνα με την ελληνική κυβέρνηση την πώληση του πλοίου, αφίχθησαν στο Λιβόρνο Τούρκοι αξιωματικοί για να το εξετάσουν. Οι Τούρκοι δεν πίστευαν ότι η Ελλάδα υπήρχε περίπτωση να αγοράσει το πλοίο και γι' αυτό κινήθηκαν κάπως νωθρά. Οι απεσταλμένοι τους βρήκαν το πλοίο καλό αλλά με μικρές γαιανθρακαποθήκες, άρα ακατάλληλο για μακρούς πλόες, για τους οποίους το ήθελαν. Αναχώρησαν για το Παρίσι, αλλά καθ' οδόν πήραν ένα τηλεγράφημα που έλεγε ότι η Ελλάδα επρόκειτο να αγοράσει το πλοίο. Επέστρεψαν άρον άρον στο Λιβόρνο και, χωρίς να ρωτήσουν πόσα προσφέρει η Ελλάδα, είπαν ότι δίνουν 250.000 στερλίνες παραπάνω προκειμένου να το πάρουν. Η απάντηση των Ιταλών ήταν ότι το πλοίο ήδη αγοράστηκε και πληρώθηκε.
Η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε τελική τιμή κατά 2.000.000 δρχ. μικρότερη από το ποσό που πρόσφερε το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό για το αδελφό πλοίο «Pisa». Η οριστική σύμβαση της αγοράς του επικυρώθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1909.
Καθέλκυση - Πρώτες αποστολές
Το πλοίο καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου 1910, και μετά από δοκιμές διάρκειας ενός έτους παραλήφθηκε στις 16 Μαΐου του 1911 οπότε και απέπλευσε με κυβερνήτη τον πλοίαρχο Ι. Δαμιανό για την Αγγλία προκειμένου να λάβει μέρος στις εορτές στέψης του Βασιλιά Γεωργίου Ε' στο Spithead, αλλά και για να εφοδιασθεί με πυρομαχικά. Κατά την εκεί μεθόρμιση στις 19 Ιουνίου προσάραξε σε ύφαλο και χρειάστηκε να δεξαμενιστεί. Τότε σημειώθηκαν κάποια επεισόδια απειθαρχίας οπότε λίγες μέρες μετά, στις 8 Ιουλίου, ο κυβερνήτης αντικαταστάθηκε από τον Πλοίαρχο Παύλο Κουντουριώτη, που πέτυχε την αποκατάσταση της τάξης και τη μέγιστη απόδοση του πλοίου. Στις 20 Αυγούστου απέπλευσε από την Αγγλία και στις 1 Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο μέσα σε μια φρενήρη υποδοχή που του επιφύλαξαν όλα τα πλωτά μέσα της περιοχής που ήταν κατάμεστα κόσμου.
Ο "Αβέρωφ" ήταν εκείνη την εποχή το πιο σύγχρονο και ισχυρό πλοίο στην Aνατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο.
Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος
Το πλοίο πήρε μέρος στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο ως ναυαρχίδα του Στόλου, υπό τον Υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Πλοίαρχος Σοφοκλής Δούσμανης. Ο "Αβέρωφ" συμμετείχε στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913), ενάντια στον Οθωμανικό Στόλο, όταν, αξιοποιώντας την ανώτερη ταχύτητά του, και το μέγιστο του βεληνεκούς των πυροβόλων του, αποσπάστηκε από τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο, και αναλαμβάνοντας αυτόνομη δράση έτρεψε τον εχθρικό στόλο σε φυγή καταδιώκοντάς τον. Η τακτική του Κουντουριώτη έδωσε την νίκη και τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο του Αιγαίου στην Ελλάδα, και μετέβαλε πλοίο και ναύαρχο σε ζωντανούς μύθους. Για τους Έλληνες ήταν ο "Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος", ενώ για τους Τούρκους "Το Διαβολοβάπορο" (Σεϊτάν παπόρ).
Το χρονικό (ιστορικό) της συμμετοχής του πλοίου έχει ως ακολούθως:
Κήρυξη πολέμου
Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1912 και ώρα 18.30 κηρύχθηκε επιστράτευση. Δύο μέρες μετά, και την επιβίβαση του Π. Κουντουριώτη, ως αρχηγός στόλου του Αιγαίου, (19/9) ξεκινούν οι πρώτες περιπολίες μαζι με το Θ/Κ Σπέτσαι στη περιοχή Αρτεμισίου. Στις 3/10 όλος ο ελληνικός στόλος βρίσκεται αγκυροβολημένος στο Φάληρο.
Στις 5 Οκτωβρίου 1912, ημέρα Παρασκευή κηρύσσεται ο πόλεμος Ελλάδος και συμμάχων κατά της Τουρκίας. Την ίδια ημέρα και υπό μεγάλο σημαιοστολισμό στις 10.00 ο τότε Υπουργός Ναυτικών Στράτος, ο Γενικός Επιθεωρητής Ναύαρχος Λ. Τώφνελ, ο Πρωθυπουργός Ε. Βενιζέλος επιβιβάζονται του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ. Στις 11.30 επιβιβάζεται και ο Βασιλιά Γεώργιος όπου και ακολουθεί ο επίσημος αγιασμός. Μετά τις προσφωνήσεις των πολιτικών και τις ευχές του Βασιλιά, οι επίσημοι αποχωρούν και στις 13.30 ο ελληνικός στόλος αποπλέει σε γραμμή παραγωγής όπου και ακολουθεί το πρώτο πολεμικό ναυαρχικό σήμα προς όλα τα πλοία (ΗΩΠ: 051330/10/1912):
Οκτώβριος 1912
Ο ελληνικός στόλος αμέσως μετά την αναχώρηση από το Φάληρο σπεύδει στη Λήμνο όπου και αγκυροβολεί στον όρμο του Μούδρου (7/10), και την επομένη επιχειρείται απόβαση στρατού που μετέφεραν τα επίτακτα ΠΗΝΕΙΟΣ και ΚΑΝΑΡΗΣ (540 άνδρες και 2 ορειβατικές μοίρες των 0,75. Το ΑΒΕΡΩΦ καλύπτει με περιπολίες μεταξύ Τενέδου και Ακρ. Σίγκρι, ασιατικής ακτής.
Στις 9 Οκτωβρίου ώρα 13.00 ο ΑΒΕΡΩΦ εισέρχεται στο Μούδρο, η πρωτεύουσα Κάστρο έχει καταληφθεί. Άγημα υψώνει την ελληνική σημαία. Στις 12 Οκτωβρίου τα περιπολικά συλλαμβάνουν προ των Δαρδανελίων το Φ/Γ PELURIAN, το φορτίο του οποίου (γαιάνθρακες) κατάσχεται για ανάγκες του στόλου και ακολουθεί ανθράκευση αυτού στο Μούδρο.
Στις 14 Οκτωβρίου φθάνει το επίτακτο ΣΠΕΤΣΑΙ μεταφέροντας πυρομαχικά και πλαγιοδετεί στον ΑΒΕΡΩΦ. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας το ΑΒΕΡΩΦ μαζί με τα ΣΦΕΝΔΟΝΗ και ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ αποπλέουν για περιπολία στη διάρκεια της οποίας συλλαμβάνουν το Ε/Γ ΙΣΜΑΪΛΙΑ, όπου και επαναπλέουν στον Μούδρο (15/10).
Στις 18 Οκτωβρίου και ώρα 06.00 ο Στόλος του Αιγαίου αποπλέει από Μούδρο σε σχηματισμό τριών μοιρών: 1η Μοίρα ΑΒΕΡΩΦ ΨΑΡΑ ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ και ΛΕΩΝ για κατάληψη νήσων Ίμβρου και Σαμοθράκης, 2η Μοίρα ΣΠΕΤΣΑΙ ΥΔΡΑ ΘΥΕΛΛΑ και ΛΟΓΧΗ για κατάληψη νήσου Θάσου και 3η Μοίρα ΚΑΝΑΡΗΣ με Τ/Π 14 για κατάληψη νήσου Αγ. Ευστράτιος. Τη μεσημβρία της αυτής ημέρας ο ΑΒΕΡΩΦ πραγματοποιείται απόβαση 150 ανδρών και κατάληψη της Ίμβρου. Συνεχίζονται περιπολίες προ των Στενών.
Στις 19 Οκτωβρίου εκδίδεται από το Υπουργείο Ναυτικών το ακόλουθο τηλεγράφημα προς όλες τις ναυτικές μονάδες:
Στις 20 Οκτωβρίου το ΣΠΕΤΣΑΙ ολοκληρώνει την κατάληψη της Θάσου. Σύμφωνα με λεπτομερή αναφορά του Κυβερνήτη ο ενθουσιασμός των κατοίκων είναι απερίγραπτος που ασπάζονταν τα χέρια των Ελλήνων αξιωματικών.
Στις 21 Οκτωβρίου το ΕΣΠΕΡΙΑ συνοδεύει προς Πειραιά τα συλληφθέντα εν τω μεταξύ ξένα ατμόπλοια "Γιούλιτς", "Μάιν" και "Αστούριαν". Στις 24 Οκτωβρίου τη μεσημβρία ΑΒΕΡΩΦ ΛΕΩΝ ΘΥΕΛΛΑ και ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ αγκυροβολούν στον όρμο Τενέδου. Καλείται επί του ΑΒΕΡΩΦ ο Διοικητής της νήσου και ο αρχιερατικός επίτροπος ο οποίος γέρων σεβάσμιος γονατίζοντας και φιλώντας το κατάστρωμα ευχήθηκε: "Καλώς ωρίσατε". Αμέσως μετά ο ναύαρχος Κουντουριώτης εξήλθε και δια του τηλεγραφικού καλωδίου της Τενέδου διαβίβασε το ακόλουθο τηλεγράφημα προς στον Ναύσταθμο Κωνσταντινούπολης:
Στις 28 Οκτωβρίου καταπλέουν στον Μούδρο προερχόμενα εκ Σκιάθου τα τορπιλοβόλα Τ2 και Τ5 και την επομένη το πλωτό νοσοκομείο ΙΩΝΙΑ.
Νοέμβριος 1912
Στις 2 Νοεμβρίου και ώρα 07.00 αποπλέουν από Μούδρο το ΑΒΕΡΩΦ με τα ΠΑΝΘΗΡ, ΙΕΡΑΞ και ΘΥΕΛΛΑ με άγημα προς κατάληψη του Αγίου Όρους. Στις 11.30 οι Μονές φέρονται σημαιοστολισμένες. Το ΑΒΕΡΩΦ ανταποδίδει με 21 χαιρετιστήριες βολές. Μετά κατάπλου 13.45 στον όρμο Πρόβλακα εξέρχεται άγημα αξιωματικών, το οποίου εν ονόματι του Βασιλιά των Ελλήνων υψώνει την Ελληνική σημαία και κρατά τον Καϊμακάμη και άλλους Οθωμανούς ως "αμαχητί αιχμαλώτους πολέμου". Στις 18:00 πλοία αποπλέουν για Λήμνο, εκτός του ΘΫΕΛΛΑ που σπεύδει προς Ικαρία.
Στις 4 Νοεμβρίου και ώρα 14.00 το ΘΥΕΛΛΑ αναφέρει κατάληψη Ικαρίας.
Στις 7 Νοεμβρίου το απόγευμα τα 4 θωρηκτά με επικεφαλής το ΑΒΕΡΩΦ, καθώς και τα ΙΕΡΑΞ, ΝΙΚΗ, ΑΣΠΙΣ, ΒΕΛΟΣ, τα τορπιλοβόλα Τ-12 και Τ-14, εμπορικά Κανάρης και Πέλοψ πλήρη ναυτικών αγημάτων και με το νεότευκτο Α/Τ ΝΕΑ ΓΕΝΕΑ που συνοδεύει τα εμπορικά Ισμήνη και Καλουτά που μεταφέρουν ελληνικό τάγμα αποπλέουν για κατάληψη της Μυτιλήνης. Την επομένη το πρωί 05.00 επιχειρείται η απόβαση. Το μεσημέρι η νήσος είχε καταληφθεί. Στις 11.00 ο ελληνικός στόλος επαναπλέει στον Μούδρο.
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπηρεσίες του ήταν ελάχιστες καθώς ο Τουρκικός Στόλος παρέμεινε κλεισμένος στα Δαρδανέλλια λόγω της ναυτικής υπεροχής των Συμμάχων. Με το τέλος του πολέμου εισέπλευσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου αποθεώθηκε από τον ελληνικό πληθυσμό της περιοχής. Οι Τούρκοι τα είχαν χάσει όλα πλέον.
Μικρασιατική εκστρατεία
Κατά τις επιχειρήσεις στην Μικρά Ασία, η κύρια προσφορά του ήταν η μεταφορά στρατιωτών και η κάλυψη των αποβατικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Θράκη.
Το 1925 το θωρηκτό αναβαθμίστηκε στα ναυπηγεία Foregs et Chantiers, στην Τουλόν της Γαλλίας, για να ανταποκρίνεται στις καινούργιες απαιτήσεις. Έγινε αλλαγή λεβήτων και προβολέων, γενική επισκευή του σκάφους και των μηχανών με την οποία ανέκτησε την αρχική μέγιστη ταχύτητά του, αντικαταστάθηκε η ηλεκτρική εγκατάσταση, τοποθετήθηκαν αντιαεροπορικά πυροβόλα, εγκαταστάθηκε κατευθυντήρας διεύθυνσης βολής, αντικαταστάθηκε ο πρωραίος πολεμικός ιστός με άλλο ψηλότερο που έφερε εξαιρετική θωράκιση διεύθυνσης βολής κ.λπ. Το 1928 όλες οι εργασίες είχαν αποπερατωθεί και το πλοίο ήταν και πάλι επιχειρησιακά έτοιμο.
Όπως και το 1911, έτσι και το 1937 ο «Αβέρωφ» βρέθηκε πάλι στη Βρετανία, αυτή τη φορά για τις τελετές της στέψης του βασιλιά Γεωργίου Στ΄.
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
Μετά την εισβολή και ραγδαία προέλαση των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941, λόγω της παλαιότητάς του, το ΓΕΝ σχεδίαζε να το βυθίσει, αλλά το πλήρωμά του εξεγέρθηκε και με δική του πρωτοβουλία διέφυγε στην Αλεξάνδρεια. Το Αβέρωφ ήταν ένα από τα λίγα ελληνικά πλοία που κατάφεραν να φτάσουν σώα στην Αλεξάνδρεια, καθώς τα περισσότερα βυθίστηκαν από τις επιδρομές γερμανικών αεροπλάνων. Κατά την διάρκεια του πολέμου το θωρηκτό έκανε περιπολίες στον Ινδικό Ωκεανό.
Απελευθέρωση
Στις 17 Οκτωβρίου του 1944, επικεφαλής για άλλη μια φορά του Στόλου, μετέφερε την τότε ελληνική κυβέρνηση από την εξορία στην απελευθερωμένη Αθήνα, με πλοίαρχο τον μετέπειτα Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας στις κυβερνήσεις Πέτρου Βούλγαρη, Σπυρίδωνα Μάτεση, ο οποίος υπήρξε και ο τελευταίος πλοίαρχος του Αβέρωφ. Το πλοίο αποσύρθηκε το 1952 και μέχρι το 1983 ήταν αγκυροβολημένο στον Πόρο.
Απόσυρση - Πλωτό Μουσείο
Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το μετατρέψει σε πλωτό μουσείο και το μετέφερε στο Φάληρο. Εκεί βρίσκεται από τότε και τιμάει με την παρουσία του το Ελληνικό Ναυτικό και την ναυτική κληρονομιά της Ελλάδος.
Απόδοση τιμών
Τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού που εισέρχονται στο λιμάνι του Φαλήρου πρέπει να τιμήσουν το "Γ. Αβέρωφ". Ο κυβερνήτης διατάζει το πλήρωμα "προς το Θωρηκτό Αβέρωφ Ακινησία Αριστερά (ή δεξιά ανάλογα με την πλευρά του πλοίου που φαίνεται το θωρηκτό)" και με το σχετικό σφύριγμα το πλήρωμα στέκεται σε στάση προσοχής πάνω στο κατάστρωμα κοιτώντας προς την πλευρά του θωρηκτού και οι αξιωματικοί χαιρετούν το θρυλικό θωρηκτό. Το 2003 βραβεύτηκε για τις υπηρεσίες που προσέφερε με το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών
Χαρακτηριστικά
Αρχική διαμόρφωση (1911-1926):
· Διαστάσεις : μήκος μεταξύ ορθίων 140,5 μ., πλάτος 21 μ., βύθισμα 7,5 μ.
· Εκτόπισμα: 10.118 τόνοι
· Μηχανή προώθησης: 2 τετρακύλινδρες παλινδρομικές ατμομηχανές τριπλής εκτόνωσης, 2 προωστήρες, 22 λέβητες υδραυλικού συστήματος Belleville, ενδεικτική ιπποδύναμη 19000 ίπποι.
· Ταχύτητα: 23 κόμβοι (την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε μειωθεί στους 16 κόμβους) με καύσιμη ύλη 1500 τόνους άνθρακα.
· Πλήρωμα : 670 άνδρες.
· Οπλισμός:
o 4 πυροβόλα 9,2 ιντσών (234 χιλιοστών), συστήματος Armstrong, σε δύο δίδυμους πύργους κατά μήκος, ανά ένα σε πλώρη και πρύμνη
o 8 πυροβόλα 7,5 ιντσών (190 χιλιοστών), ομοίου συστήματος, σε 4 δίδυμους πύργους, ανά δύο εκατέρωθεν των πλευρών, στο ύψος της μέσης
o 14 ταχυβόλα των 75 χιλ., 2 ταχυβόλα ανταεροπορικά (Α/Α) των 75 χιλ., 4 ταχυβόλα των 47 χιλ.
o 3 τορπιλοσωλήνες, 2 υποβρύχιοι πλευρικοί και 1 υποβρύχιος πρυμναίος, 17 ιντσών (430 χιλιοστών)
· Οπλισμός την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1940-1941) :
o 2 δίδυμοι πύργοι των 23,4 εκατοστών κατά το διάμηκες
o 8 πυροβόλα των 19,5 εκατοστών σε 4 δίδυμες πλευρικούς πύργους
o 8 πυροβόλα των 7,6 εκατοστών
o 4 Α/Α πυροβόλα των 7,6 εκατοστών και 6 πυροβόλα των 37 χιλιοστών (δύο υποβρύχιοι Τ/Σ πλευρικοί και ένα κατά το διάμηκες πρύμνης αφαιρέθηκαν κατά την μετασκευή του μεταξύ 1925-1926).
· Θωράκιση: Θωρική ζώνη ατράκτου 200 χιλ. μεσαία και 80 χιλ. ακραία, καταστρώματος 50 χιλ., πλευρικά 175 χιλ., και στα άκρα 100 χιλ., του πυροβολείου 175 χιλ., οι πύργοι των πυροβόλων 190 χιλ.
· Ακτίνα ενέργειας: 7125 μίλια με ταχύτητα 10 κόμβων, 2489 μίλια με ταχύτητα 18 κόμβων
Το πλοίο
Η πρύμνη με την χαρακτηριστική βεράντα του Ναυάρχου
Το πρυμναίο δίδυμο πυροβόλο των 234
Τα πλευρικά δίδυμα πυροβόλα των 190
Ο πρωραίος πολεμικός ιστός
Το πρωραίο δίδυμο πυροβόλο των 234 με την γέφυρα
Η γέφυρα
Το μηχανοστάσιο – λεβητοστάσιο
Η θωρακισμένη γέφυρα μάχης
Τα μαγειρεία
Χώροι ενδιαίτησης
Η καμπίνα του κυβερνήτη
Οι χώροι του Ναυάρχου (Διακρίνεται η πόρτα για την έξοδο στο μπαλκόνι)
Το καρέ των αξιωματικών
Η λέμβος του Ναυάρχου
Η αίθουσα χαρτών
Η γέφυρα
Απόψεις
Το θωρηκτό βρίσκεται στο Τροκαντερό σε ένα χώρο πολύ εύκολα προσβάσιμο, όπου και έχει δημιουργηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό το Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης.
Εκεί ελλιμενίζονται ακόμη το Α/Τ ΒΕΛΟΣ, (Μουσείο Αντιδικτατορικού Αγώνα πλέον), το Ι/Φ «Ευγένιος Ευγενίδης», το παραδοσιακό Ιστιοφόρο πέραμα «Ευαγγελίστρια» και το Καλωδιακό Ατμόπλοιο «Θαλής ο Μιλήσιος».
Τέλος η Αθηναϊκή Τριήρης «ΟΛΥΜΠΙΑΣ»
Για περισσότερες πληροφορίες στην [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Πλωτό Ναυτικό Μουσείο πλέον και μετά την μεταφορά του από τον Πόρο όπου τον είχα πρωτοδεί - μικρό παιδί τότε - στοίχειωνε την φαντασία μου. Είχε γιγαντωθεί και είχε γίνει ένας κολοσσός στο μυαλό μου, μέσα από τις λιγοστές πληροφορίες των σχολικών μου βιβλίων της ιστορίας αλλά κυρίως μέσα από τις διηγήσεις ιστοριών – μυθοπλασιών μπορεί – της γιαγιάς μου.
Ένα ανεμώδες Σάββατο λοιπόν χαιρέτησα με την ματιά μου την τεράστια σημαία και πάτησα το πόδι μου στο κατάστρωμα του.
Μια σημαία που δεν έχει ποτέ υποσταλεί, μια σημαία που κυμάτισε νικηφόρα στην Κωνσταντινούπολη (μοναδική περίπτωση μετά την άλωση), και ένα κατάστρωμα – Ελληνικό έδαφος που δεν γνώρισε ποτέ κατακτητή.
Μπροστά μου ξετυλίχτηκε ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας και της Ναυτικής μας παράδοσης.
Πριν ξεκινήσω την φωτογραφική μου ξενάγηση θα σας μεταφέρω από την [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] την ιστορία του πλοίου.
Θωρηκτό "Γ.Αβέρωφ"
Παρά την ονομασία του ως θωρηκτού, στην πραγματικότητα είναι θωρακισμένο καταδρομικό, κλάσης ΠΙΖΑ (ήταν ακριβές αντίγραφο του ιταλικού θωρακισμένου καταδρομικού «Pisa» που είχε ναυπηγηθεί το 1907 με βάση σχέδιο του ναυπηγού Ιωσήφ Ορλάντο), το οποίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Oρλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 - 1911, και εντάχθηκε στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό.
Η τότε κυβέρνηση του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη δαπάνησε 23.650.000 δρχ. για την απόκτησή του. Τα 8.000.000 χρυσές δρχ. προέρχονταν από το 20% της συνολικής κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, που παραχώρησε με τη διαθήκη του στο Ταμείο Εθνικού Στόλου το 1899 (χρονολογία δημοσίευσης της διαθήκης), στην οποία όριζε ότι το ποσό αυτό διατίθεται για την ναυπήγηση πολεμικού πλοίου που θα φέρει το όνομά του και θα χρησιμοποιείται ως Εκπαιδευτικό πλοίο και "Σχολή Ναυτικών Δοκίμων". Το υπόλοιπο ποσό (15.650.000 χρυσές δραχμές) καλύφθηκε από το Ταμείο Εθνικού Στόλου.
Πρόκειται για το μοναδικό δείγμα του τύπου (θωρακισμένο καταδρομικό) που διατηρείται στο κόσμο ως σήμερα.
Ιστορικό αγοράς
Στις αρχές του 20ού αιώνα, η ελληνική κυβέρνηση του Γ. Θεοτόκη αποφάσισε να ενισχύσει ιδιαίτερα τον στόλο του (τότε) Βασιλικού Ναυτικού, καθώς τα υπάρχοντα πλοία είχαν καταστεί απαρχαιωμένα με την ραγδαία εξέλιξη της ναυτικής τεχνολογίας. Έγιναν αγορές αντιτορπιλικών και τορπιλοβόλων από το εξωτερικό, αλλά η πιο σημαντική κίνηση ήταν η παραγγελία και τελικά η αγορά του "Γ. ΑΒΕΡΩΦ". Η ιταλική κυβέρνηση είχε παραγγείλει το «Pisa» στα ναυπηγεία Ορλάντο, καθώς και ένα ακριβές αντίγραφό του, το «Β». Επίσης, ναυπήγησε το απολύτως όμοιο πλοίο «Αμάλφι» στο ναυπηγείο Odero, καθώς και τα πλοία «San Giorgio» και «San Marco» στα κρατικά ναυπηγεία του Καστελαμάρε (η διαφορά που είχαν τα «San Giorgio» και «San Marco» είναι ότι κινούνταν με ατμοστροβίλους). Έκρινε όμως ότι το «Β» δεν είναι αναγκαίο και αποφάσισε να το πουλήσει.
Τότε (φθινόπωρο του 1909) ο αντιναύαρχος Γκέιμπλ, αρχηγός της βρετανικής ναυτικής αποστολής στην Τουρκία, κατάρτισε ένα πρόγραμμα ναυπήγησης νέων θωρηκτών εκτοπίσματος περίπου 10.000 τόνων για το ναυτικό των Οθωμανών, και πήγε στη Βρετανία για να προετοιμάσει συμφωνία ανάμεσα στα αγγλικά ναυπηγεία και στην τουρκική κυβέρνηση. Η τουρκική ηγεσία όμως προτιμούσε πλοία τύπου ντρέντνοτ κι όχι θωρηκτά 10.000 τόνων. Επικαλέστηκε μάλιστα ένα ερώτημα της ρωσικής κυβέρνησης για ποιο λόγο ετοιμάζεται τέτοιας έκτασης εξοπλιστικό πρόγραμμα, για να απορρίψει τις εισηγήσεις του Γκέιμπλ.
Ενώ ο οίκος Ορλάντο διαπραγματευόταν στην Αθήνα με την ελληνική κυβέρνηση την πώληση του πλοίου, αφίχθησαν στο Λιβόρνο Τούρκοι αξιωματικοί για να το εξετάσουν. Οι Τούρκοι δεν πίστευαν ότι η Ελλάδα υπήρχε περίπτωση να αγοράσει το πλοίο και γι' αυτό κινήθηκαν κάπως νωθρά. Οι απεσταλμένοι τους βρήκαν το πλοίο καλό αλλά με μικρές γαιανθρακαποθήκες, άρα ακατάλληλο για μακρούς πλόες, για τους οποίους το ήθελαν. Αναχώρησαν για το Παρίσι, αλλά καθ' οδόν πήραν ένα τηλεγράφημα που έλεγε ότι η Ελλάδα επρόκειτο να αγοράσει το πλοίο. Επέστρεψαν άρον άρον στο Λιβόρνο και, χωρίς να ρωτήσουν πόσα προσφέρει η Ελλάδα, είπαν ότι δίνουν 250.000 στερλίνες παραπάνω προκειμένου να το πάρουν. Η απάντηση των Ιταλών ήταν ότι το πλοίο ήδη αγοράστηκε και πληρώθηκε.
Η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε τελική τιμή κατά 2.000.000 δρχ. μικρότερη από το ποσό που πρόσφερε το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό για το αδελφό πλοίο «Pisa». Η οριστική σύμβαση της αγοράς του επικυρώθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1909.
Καθέλκυση - Πρώτες αποστολές
Το πλοίο καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου 1910, και μετά από δοκιμές διάρκειας ενός έτους παραλήφθηκε στις 16 Μαΐου του 1911 οπότε και απέπλευσε με κυβερνήτη τον πλοίαρχο Ι. Δαμιανό για την Αγγλία προκειμένου να λάβει μέρος στις εορτές στέψης του Βασιλιά Γεωργίου Ε' στο Spithead, αλλά και για να εφοδιασθεί με πυρομαχικά. Κατά την εκεί μεθόρμιση στις 19 Ιουνίου προσάραξε σε ύφαλο και χρειάστηκε να δεξαμενιστεί. Τότε σημειώθηκαν κάποια επεισόδια απειθαρχίας οπότε λίγες μέρες μετά, στις 8 Ιουλίου, ο κυβερνήτης αντικαταστάθηκε από τον Πλοίαρχο Παύλο Κουντουριώτη, που πέτυχε την αποκατάσταση της τάξης και τη μέγιστη απόδοση του πλοίου. Στις 20 Αυγούστου απέπλευσε από την Αγγλία και στις 1 Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο μέσα σε μια φρενήρη υποδοχή που του επιφύλαξαν όλα τα πλωτά μέσα της περιοχής που ήταν κατάμεστα κόσμου.
Ο "Αβέρωφ" ήταν εκείνη την εποχή το πιο σύγχρονο και ισχυρό πλοίο στην Aνατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο.
Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος
Το πλοίο πήρε μέρος στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο ως ναυαρχίδα του Στόλου, υπό τον Υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Πλοίαρχος Σοφοκλής Δούσμανης. Ο "Αβέρωφ" συμμετείχε στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913), ενάντια στον Οθωμανικό Στόλο, όταν, αξιοποιώντας την ανώτερη ταχύτητά του, και το μέγιστο του βεληνεκούς των πυροβόλων του, αποσπάστηκε από τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο, και αναλαμβάνοντας αυτόνομη δράση έτρεψε τον εχθρικό στόλο σε φυγή καταδιώκοντάς τον. Η τακτική του Κουντουριώτη έδωσε την νίκη και τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο του Αιγαίου στην Ελλάδα, και μετέβαλε πλοίο και ναύαρχο σε ζωντανούς μύθους. Για τους Έλληνες ήταν ο "Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος", ενώ για τους Τούρκους "Το Διαβολοβάπορο" (Σεϊτάν παπόρ).
Το χρονικό (ιστορικό) της συμμετοχής του πλοίου έχει ως ακολούθως:
Κήρυξη πολέμου
Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1912 και ώρα 18.30 κηρύχθηκε επιστράτευση. Δύο μέρες μετά, και την επιβίβαση του Π. Κουντουριώτη, ως αρχηγός στόλου του Αιγαίου, (19/9) ξεκινούν οι πρώτες περιπολίες μαζι με το Θ/Κ Σπέτσαι στη περιοχή Αρτεμισίου. Στις 3/10 όλος ο ελληνικός στόλος βρίσκεται αγκυροβολημένος στο Φάληρο.
Στις 5 Οκτωβρίου 1912, ημέρα Παρασκευή κηρύσσεται ο πόλεμος Ελλάδος και συμμάχων κατά της Τουρκίας. Την ίδια ημέρα και υπό μεγάλο σημαιοστολισμό στις 10.00 ο τότε Υπουργός Ναυτικών Στράτος, ο Γενικός Επιθεωρητής Ναύαρχος Λ. Τώφνελ, ο Πρωθυπουργός Ε. Βενιζέλος επιβιβάζονται του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ. Στις 11.30 επιβιβάζεται και ο Βασιλιά Γεώργιος όπου και ακολουθεί ο επίσημος αγιασμός. Μετά τις προσφωνήσεις των πολιτικών και τις ευχές του Βασιλιά, οι επίσημοι αποχωρούν και στις 13.30 ο ελληνικός στόλος αποπλέει σε γραμμή παραγωγής όπου και ακολουθεί το πρώτο πολεμικό ναυαρχικό σήμα προς όλα τα πλοία (ΗΩΠ: 051330/10/1912):
"Η Α.Μ. ο Βασιλεύς στέλνει θερμάς ευχάς υπέρ της επιτυχίας του ιερού αγώνος μας.
Αι δάφναι των ενδόξων πολέμων του Ελληνισμού πληρούσι πολλάς σελίδας της Ιστορίας
και έχει ακράδαντον πεποίθησιν ότι ο ημέτερος στόλος σήμερον θα προσθέσει
μίαν ένδοξον σελίδα εις την ιστορία του Ναυτικού".
Ο
Αρχηγός Στόλου ΑΙΓΑΙΟΥ
ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ
Οκτώβριος 1912
Αι δάφναι των ενδόξων πολέμων του Ελληνισμού πληρούσι πολλάς σελίδας της Ιστορίας
και έχει ακράδαντον πεποίθησιν ότι ο ημέτερος στόλος σήμερον θα προσθέσει
μίαν ένδοξον σελίδα εις την ιστορία του Ναυτικού".
Ο
Αρχηγός Στόλου ΑΙΓΑΙΟΥ
ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ
Οκτώβριος 1912
Οκτώβριος 1912
Ο ελληνικός στόλος αμέσως μετά την αναχώρηση από το Φάληρο σπεύδει στη Λήμνο όπου και αγκυροβολεί στον όρμο του Μούδρου (7/10), και την επομένη επιχειρείται απόβαση στρατού που μετέφεραν τα επίτακτα ΠΗΝΕΙΟΣ και ΚΑΝΑΡΗΣ (540 άνδρες και 2 ορειβατικές μοίρες των 0,75. Το ΑΒΕΡΩΦ καλύπτει με περιπολίες μεταξύ Τενέδου και Ακρ. Σίγκρι, ασιατικής ακτής.
Στις 9 Οκτωβρίου ώρα 13.00 ο ΑΒΕΡΩΦ εισέρχεται στο Μούδρο, η πρωτεύουσα Κάστρο έχει καταληφθεί. Άγημα υψώνει την ελληνική σημαία. Στις 12 Οκτωβρίου τα περιπολικά συλλαμβάνουν προ των Δαρδανελίων το Φ/Γ PELURIAN, το φορτίο του οποίου (γαιάνθρακες) κατάσχεται για ανάγκες του στόλου και ακολουθεί ανθράκευση αυτού στο Μούδρο.
Στις 14 Οκτωβρίου φθάνει το επίτακτο ΣΠΕΤΣΑΙ μεταφέροντας πυρομαχικά και πλαγιοδετεί στον ΑΒΕΡΩΦ. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας το ΑΒΕΡΩΦ μαζί με τα ΣΦΕΝΔΟΝΗ και ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ αποπλέουν για περιπολία στη διάρκεια της οποίας συλλαμβάνουν το Ε/Γ ΙΣΜΑΪΛΙΑ, όπου και επαναπλέουν στον Μούδρο (15/10).
Στις 18 Οκτωβρίου και ώρα 06.00 ο Στόλος του Αιγαίου αποπλέει από Μούδρο σε σχηματισμό τριών μοιρών: 1η Μοίρα ΑΒΕΡΩΦ ΨΑΡΑ ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ και ΛΕΩΝ για κατάληψη νήσων Ίμβρου και Σαμοθράκης, 2η Μοίρα ΣΠΕΤΣΑΙ ΥΔΡΑ ΘΥΕΛΛΑ και ΛΟΓΧΗ για κατάληψη νήσου Θάσου και 3η Μοίρα ΚΑΝΑΡΗΣ με Τ/Π 14 για κατάληψη νήσου Αγ. Ευστράτιος. Τη μεσημβρία της αυτής ημέρας ο ΑΒΕΡΩΦ πραγματοποιείται απόβαση 150 ανδρών και κατάληψη της Ίμβρου. Συνεχίζονται περιπολίες προ των Στενών.
Στις 19 Οκτωβρίου εκδίδεται από το Υπουργείο Ναυτικών το ακόλουθο τηλεγράφημα προς όλες τις ναυτικές μονάδες:
"Τορπιλοβόλο 11" υπό Κυβερνήτην Υποπλοίαρχον Ν. Βότσην εισελθόν εσπέρας χθες εις λιμένα Θεσσαλονίκης
ετορπίλισεν επιτυχώς τουρκικόν πολεμικόν "ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝ" αφήσαν βυθισμένο. Κατέπλευσεν Αικατερίνη αβλαβές.
Συγχαίρω από καρδίας Ελληνικόν Στόλον, πεποιθώς ότι η δράση του, μέχρι τέλους νικηφόρου αγώνος
είναι ανταξία ενδόξων παραδόσεων Ελλήνων ναυμάχων" Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ
ετορπίλισεν επιτυχώς τουρκικόν πολεμικόν "ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝ" αφήσαν βυθισμένο. Κατέπλευσεν Αικατερίνη αβλαβές.
Συγχαίρω από καρδίας Ελληνικόν Στόλον, πεποιθώς ότι η δράση του, μέχρι τέλους νικηφόρου αγώνος
είναι ανταξία ενδόξων παραδόσεων Ελλήνων ναυμάχων" Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ
Στις 20 Οκτωβρίου το ΣΠΕΤΣΑΙ ολοκληρώνει την κατάληψη της Θάσου. Σύμφωνα με λεπτομερή αναφορά του Κυβερνήτη ο ενθουσιασμός των κατοίκων είναι απερίγραπτος που ασπάζονταν τα χέρια των Ελλήνων αξιωματικών.
Στις 21 Οκτωβρίου το ΕΣΠΕΡΙΑ συνοδεύει προς Πειραιά τα συλληφθέντα εν τω μεταξύ ξένα ατμόπλοια "Γιούλιτς", "Μάιν" και "Αστούριαν". Στις 24 Οκτωβρίου τη μεσημβρία ΑΒΕΡΩΦ ΛΕΩΝ ΘΥΕΛΛΑ και ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ αγκυροβολούν στον όρμο Τενέδου. Καλείται επί του ΑΒΕΡΩΦ ο Διοικητής της νήσου και ο αρχιερατικός επίτροπος ο οποίος γέρων σεβάσμιος γονατίζοντας και φιλώντας το κατάστρωμα ευχήθηκε: "Καλώς ωρίσατε". Αμέσως μετά ο ναύαρχος Κουντουριώτης εξήλθε και δια του τηλεγραφικού καλωδίου της Τενέδου διαβίβασε το ακόλουθο τηλεγράφημα προς στον Ναύσταθμο Κωνσταντινούπολης:
"Κατελάβομεν Τένεδον. Αναμένομεν αντίπαλον στόλον. Εάν στόλος σας στερείται γαιάνθρακας,
είμαι προθυμώτατος παραχωρήσω" ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ.
είμαι προθυμώτατος παραχωρήσω" ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ.
Στις 28 Οκτωβρίου καταπλέουν στον Μούδρο προερχόμενα εκ Σκιάθου τα τορπιλοβόλα Τ2 και Τ5 και την επομένη το πλωτό νοσοκομείο ΙΩΝΙΑ.
Νοέμβριος 1912
Στις 2 Νοεμβρίου και ώρα 07.00 αποπλέουν από Μούδρο το ΑΒΕΡΩΦ με τα ΠΑΝΘΗΡ, ΙΕΡΑΞ και ΘΥΕΛΛΑ με άγημα προς κατάληψη του Αγίου Όρους. Στις 11.30 οι Μονές φέρονται σημαιοστολισμένες. Το ΑΒΕΡΩΦ ανταποδίδει με 21 χαιρετιστήριες βολές. Μετά κατάπλου 13.45 στον όρμο Πρόβλακα εξέρχεται άγημα αξιωματικών, το οποίου εν ονόματι του Βασιλιά των Ελλήνων υψώνει την Ελληνική σημαία και κρατά τον Καϊμακάμη και άλλους Οθωμανούς ως "αμαχητί αιχμαλώτους πολέμου". Στις 18:00 πλοία αποπλέουν για Λήμνο, εκτός του ΘΫΕΛΛΑ που σπεύδει προς Ικαρία.
Στις 4 Νοεμβρίου και ώρα 14.00 το ΘΥΕΛΛΑ αναφέρει κατάληψη Ικαρίας.
Στις 7 Νοεμβρίου το απόγευμα τα 4 θωρηκτά με επικεφαλής το ΑΒΕΡΩΦ, καθώς και τα ΙΕΡΑΞ, ΝΙΚΗ, ΑΣΠΙΣ, ΒΕΛΟΣ, τα τορπιλοβόλα Τ-12 και Τ-14, εμπορικά Κανάρης και Πέλοψ πλήρη ναυτικών αγημάτων και με το νεότευκτο Α/Τ ΝΕΑ ΓΕΝΕΑ που συνοδεύει τα εμπορικά Ισμήνη και Καλουτά που μεταφέρουν ελληνικό τάγμα αποπλέουν για κατάληψη της Μυτιλήνης. Την επομένη το πρωί 05.00 επιχειρείται η απόβαση. Το μεσημέρι η νήσος είχε καταληφθεί. Στις 11.00 ο ελληνικός στόλος επαναπλέει στον Μούδρο.
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπηρεσίες του ήταν ελάχιστες καθώς ο Τουρκικός Στόλος παρέμεινε κλεισμένος στα Δαρδανέλλια λόγω της ναυτικής υπεροχής των Συμμάχων. Με το τέλος του πολέμου εισέπλευσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου αποθεώθηκε από τον ελληνικό πληθυσμό της περιοχής. Οι Τούρκοι τα είχαν χάσει όλα πλέον.
Μικρασιατική εκστρατεία
Κατά τις επιχειρήσεις στην Μικρά Ασία, η κύρια προσφορά του ήταν η μεταφορά στρατιωτών και η κάλυψη των αποβατικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Θράκη.
Το 1925 το θωρηκτό αναβαθμίστηκε στα ναυπηγεία Foregs et Chantiers, στην Τουλόν της Γαλλίας, για να ανταποκρίνεται στις καινούργιες απαιτήσεις. Έγινε αλλαγή λεβήτων και προβολέων, γενική επισκευή του σκάφους και των μηχανών με την οποία ανέκτησε την αρχική μέγιστη ταχύτητά του, αντικαταστάθηκε η ηλεκτρική εγκατάσταση, τοποθετήθηκαν αντιαεροπορικά πυροβόλα, εγκαταστάθηκε κατευθυντήρας διεύθυνσης βολής, αντικαταστάθηκε ο πρωραίος πολεμικός ιστός με άλλο ψηλότερο που έφερε εξαιρετική θωράκιση διεύθυνσης βολής κ.λπ. Το 1928 όλες οι εργασίες είχαν αποπερατωθεί και το πλοίο ήταν και πάλι επιχειρησιακά έτοιμο.
Όπως και το 1911, έτσι και το 1937 ο «Αβέρωφ» βρέθηκε πάλι στη Βρετανία, αυτή τη φορά για τις τελετές της στέψης του βασιλιά Γεωργίου Στ΄.
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
Μετά την εισβολή και ραγδαία προέλαση των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941, λόγω της παλαιότητάς του, το ΓΕΝ σχεδίαζε να το βυθίσει, αλλά το πλήρωμά του εξεγέρθηκε και με δική του πρωτοβουλία διέφυγε στην Αλεξάνδρεια. Το Αβέρωφ ήταν ένα από τα λίγα ελληνικά πλοία που κατάφεραν να φτάσουν σώα στην Αλεξάνδρεια, καθώς τα περισσότερα βυθίστηκαν από τις επιδρομές γερμανικών αεροπλάνων. Κατά την διάρκεια του πολέμου το θωρηκτό έκανε περιπολίες στον Ινδικό Ωκεανό.
Απελευθέρωση
Στις 17 Οκτωβρίου του 1944, επικεφαλής για άλλη μια φορά του Στόλου, μετέφερε την τότε ελληνική κυβέρνηση από την εξορία στην απελευθερωμένη Αθήνα, με πλοίαρχο τον μετέπειτα Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας στις κυβερνήσεις Πέτρου Βούλγαρη, Σπυρίδωνα Μάτεση, ο οποίος υπήρξε και ο τελευταίος πλοίαρχος του Αβέρωφ. Το πλοίο αποσύρθηκε το 1952 και μέχρι το 1983 ήταν αγκυροβολημένο στον Πόρο.
Απόσυρση - Πλωτό Μουσείο
Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το μετατρέψει σε πλωτό μουσείο και το μετέφερε στο Φάληρο. Εκεί βρίσκεται από τότε και τιμάει με την παρουσία του το Ελληνικό Ναυτικό και την ναυτική κληρονομιά της Ελλάδος.
Απόδοση τιμών
Τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού που εισέρχονται στο λιμάνι του Φαλήρου πρέπει να τιμήσουν το "Γ. Αβέρωφ". Ο κυβερνήτης διατάζει το πλήρωμα "προς το Θωρηκτό Αβέρωφ Ακινησία Αριστερά (ή δεξιά ανάλογα με την πλευρά του πλοίου που φαίνεται το θωρηκτό)" και με το σχετικό σφύριγμα το πλήρωμα στέκεται σε στάση προσοχής πάνω στο κατάστρωμα κοιτώντας προς την πλευρά του θωρηκτού και οι αξιωματικοί χαιρετούν το θρυλικό θωρηκτό. Το 2003 βραβεύτηκε για τις υπηρεσίες που προσέφερε με το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών
Χαρακτηριστικά
Αρχική διαμόρφωση (1911-1926):
· Διαστάσεις : μήκος μεταξύ ορθίων 140,5 μ., πλάτος 21 μ., βύθισμα 7,5 μ.
· Εκτόπισμα: 10.118 τόνοι
· Μηχανή προώθησης: 2 τετρακύλινδρες παλινδρομικές ατμομηχανές τριπλής εκτόνωσης, 2 προωστήρες, 22 λέβητες υδραυλικού συστήματος Belleville, ενδεικτική ιπποδύναμη 19000 ίπποι.
· Ταχύτητα: 23 κόμβοι (την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε μειωθεί στους 16 κόμβους) με καύσιμη ύλη 1500 τόνους άνθρακα.
· Πλήρωμα : 670 άνδρες.
· Οπλισμός:
o 4 πυροβόλα 9,2 ιντσών (234 χιλιοστών), συστήματος Armstrong, σε δύο δίδυμους πύργους κατά μήκος, ανά ένα σε πλώρη και πρύμνη
o 8 πυροβόλα 7,5 ιντσών (190 χιλιοστών), ομοίου συστήματος, σε 4 δίδυμους πύργους, ανά δύο εκατέρωθεν των πλευρών, στο ύψος της μέσης
o 14 ταχυβόλα των 75 χιλ., 2 ταχυβόλα ανταεροπορικά (Α/Α) των 75 χιλ., 4 ταχυβόλα των 47 χιλ.
o 3 τορπιλοσωλήνες, 2 υποβρύχιοι πλευρικοί και 1 υποβρύχιος πρυμναίος, 17 ιντσών (430 χιλιοστών)
· Οπλισμός την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1940-1941) :
o 2 δίδυμοι πύργοι των 23,4 εκατοστών κατά το διάμηκες
o 8 πυροβόλα των 19,5 εκατοστών σε 4 δίδυμες πλευρικούς πύργους
o 8 πυροβόλα των 7,6 εκατοστών
o 4 Α/Α πυροβόλα των 7,6 εκατοστών και 6 πυροβόλα των 37 χιλιοστών (δύο υποβρύχιοι Τ/Σ πλευρικοί και ένα κατά το διάμηκες πρύμνης αφαιρέθηκαν κατά την μετασκευή του μεταξύ 1925-1926).
· Θωράκιση: Θωρική ζώνη ατράκτου 200 χιλ. μεσαία και 80 χιλ. ακραία, καταστρώματος 50 χιλ., πλευρικά 175 χιλ., και στα άκρα 100 χιλ., του πυροβολείου 175 χιλ., οι πύργοι των πυροβόλων 190 χιλ.
· Ακτίνα ενέργειας: 7125 μίλια με ταχύτητα 10 κόμβων, 2489 μίλια με ταχύτητα 18 κόμβων
Το πλοίο
Η πρύμνη με την χαρακτηριστική βεράντα του Ναυάρχου
Το πρυμναίο δίδυμο πυροβόλο των 234
Τα πλευρικά δίδυμα πυροβόλα των 190
Ο πρωραίος πολεμικός ιστός
Το πρωραίο δίδυμο πυροβόλο των 234 με την γέφυρα
Η γέφυρα
Το μηχανοστάσιο – λεβητοστάσιο
Η θωρακισμένη γέφυρα μάχης
Τα μαγειρεία
Χώροι ενδιαίτησης
Η καμπίνα του κυβερνήτη
Οι χώροι του Ναυάρχου (Διακρίνεται η πόρτα για την έξοδο στο μπαλκόνι)
Το καρέ των αξιωματικών
Η λέμβος του Ναυάρχου
Η αίθουσα χαρτών
Η γέφυρα
Απόψεις
Το θωρηκτό βρίσκεται στο Τροκαντερό σε ένα χώρο πολύ εύκολα προσβάσιμο, όπου και έχει δημιουργηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό το Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης.
Εκεί ελλιμενίζονται ακόμη το Α/Τ ΒΕΛΟΣ, (Μουσείο Αντιδικτατορικού Αγώνα πλέον), το Ι/Φ «Ευγένιος Ευγενίδης», το παραδοσιακό Ιστιοφόρο πέραμα «Ευαγγελίστρια» και το Καλωδιακό Ατμόπλοιο «Θαλής ο Μιλήσιος».
Τέλος η Αθηναϊκή Τριήρης «ΟΛΥΜΠΙΑΣ»
Για περισσότερες πληροφορίες στην [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
thundercastle- Advanced Member
-
Ηλικία : 60
Τόπος : Θεσσαλονίκη
Ημερομηνία εγγραφής : 06/01/2013
Αριθμός μηνυμάτων : 870
Απ: Θωρηκτό ''Γ.Αβέρωφ''
από ZAFIR Δευ 7 Απρ 2014 - 0:53
περασμένα μεγαλεία..
άριστη παρουσίαση βασίλη!!!
άριστη παρουσίαση βασίλη!!!
ZAFIR- Expert Member
- Ηλικία : 56
Τόπος : patra
Ημερομηνία εγγραφής : 23/10/2012
Αριθμός μηνυμάτων : 1935
Απ: Θωρηκτό ''Γ.Αβέρωφ''
από evankouros Δευ 7 Απρ 2014 - 7:06
Ένα μεγάλο RESPECT για την παρουσίαση σου Βασίλη, κι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όσους αγωνίστηκαν για τον τόπο μας!
evankouros- Advanced Member
- Τόπος : Καρντάσι μεγαλωμένο, Χάμω γεννημένο, από Μακεδονία/Κρήτη-Θεσσαλία/Ήπειρο ριζωμένο...
Ημερομηνία εγγραφής : 23/12/2012
Αριθμός μηνυμάτων : 579
x-trail- Honorary Member
- Τόπος : Θεσσαλονικη
Ημερομηνία εγγραφής : 09/10/2012
Αριθμός μηνυμάτων : 2340
Απ: Θωρηκτό ''Γ.Αβέρωφ''
από PAVL-2 Δευ 7 Απρ 2014 - 9:36
Τα λόγια ειναι περιττά Μετα την παρουσίαση .
Μπράβο Βασίλη .
Τημη και δοξα στις ΕΔ.
Μπράβο Βασίλη .
Τημη και δοξα στις ΕΔ.
PAVL-2- Leading Member
- Τόπος : Οπου με καλέσει η πατρίδα .
Ημερομηνία εγγραφής : 18/10/2012
Αριθμός μηνυμάτων : 2784
HAHA- Member
-
Τόπος : Athens
Ημερομηνία εγγραφής : 29/10/2012
Αριθμός μηνυμάτων : 109
Απ: Θωρηκτό ''Γ.Αβέρωφ''
από G.K. Δευ 7 Απρ 2014 - 11:45
Μπράβο φίλε μου!!!
Ευχαριστούμε για την άψογη παρουσίαση και τη θέλησή σου να μοιραστείς μαζί μας - έτσι για να μην ξεχνάμε - αυτό το κομμάτι της ένδοξης Ελληνικής Ιστορίας.
Ευχαριστούμε για την άψογη παρουσίαση και τη θέλησή σου να μοιραστείς μαζί μας - έτσι για να μην ξεχνάμε - αυτό το κομμάτι της ένδοξης Ελληνικής Ιστορίας.
G.K.- Senior Member
- Ηλικία : 58
Τόπος : Αθήνα
Ημερομηνία εγγραφής : 22/01/2013
Αριθμός μηνυμάτων : 1001
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης|
|
|